آنتی ویروس یک برنامه کامپیوتری است که برای شناسایی، پیشگیری و حذف بدافزارها مانند ویروس‌ها، کرم‌ها، تروجان‌ها، جاسوس‌افزارها و باج‌افزارها طراحی شده است. از وظایف اصلی آنتی ویروس می توان به اسکن سیستم برای یافتن بدافزار ها به صورت خودکار یا دستی، شناسایی بدافزارها، حذف ویروس و محافظت از سیستم در برابر حملات بدافزارها در آینده اشاره نمود.
10 مورد از خطرناک ترین ویروس ها در سال 2023
انتخاب 10 مورد از خطرناک ترین ویروس ها در سال 2023 به عوامل مختلفی مانند نوع ویروس، نحوه انتشار، میزان آسیب و شیوع آن بستگی دارد. با این حال، می توان به موارد زیر به عنوان نمونه ای از خطرناک ترین ویروس ها در سال 2023 اشاره کرد:
1. باج افزار Locky: این باج افزار فایل های شما را رمزگذاری می کند و برای رمزگشایی آنها از شما پول طلب می کند. Locky از طریق ایمیل های آلوده، پیوست های آلوده و تبلیغات مخرب منتشر می شود.
2. کرم WannaCry: این کرم در سال 2017 به طور گسترده در سراسر جهان منتشر شد و کامپیوترهای بسیاری را آلوده کرد. WannaCry از طریق شبکه های کامپیوتری منتشر می شود و از نقص امنیتی در سیستم عامل ویندوز استفاده می کند.
3. ویروس CryptoLocker: این ویروس فایل های شما را رمزگذاری می کند و برای رمزگشایی آنها از شما پول طلب می کند. CryptoLocker از طریق ایمیل های آلوده، پیوست های آلوده و تبلیغات مخرب منتشر می شود.
4. ویروس Zeus: این ویروس اطلاعات شخصی شما مانند رمزهای عبور و اطلاعات بانکی را سرقت می کند. Zeus از طریق ایمیل های آلوده، پیوست های آلوده و تبلیغات مخرب منتشر می شود.
5. ویروس Emotet: این ویروس یک تروجان است که به هکرها اجازه می دهد تا از راه دور به کامپیوتر شما دسترسی داشته باشند. Emotet از طریق ایمیل های آلوده، پیوست های آلوده و تبلیغات مخرب منتشر می شود.
6. ویروس TrickBot: این ویروس یک تروجان است که اطلاعات شخصی شما مانند رمزهای عبور و اطلاعات بانکی را سرقت می کند. TrickBot از طریق ایمیل های آلوده، پیوست های آلوده و تبلیغات مخرب منتشر می شود.
7. ویروس Dridex: این ویروس یک تروجان است که به هکرها اجازه می دهد تا از راه دور به کامپیوتر شما دسترسی داشته باشند. Dridex از طریق ایمیل های آلوده، پیوست های آلوده و تبلیغات مخرب منتشر می شود.
8. ویروس Formbook: این ویروس یک تروجان است که اطلاعات شخصی شما مانند رمزهای عبور و اطلاعات بانکی را سرقت می کند. Formbook از طریق ایمیل های آلوده، پیوست های آلوده و تبلیغات مخرب منتشر می شود.
9. ویروس GandCrab: این ویروس یک باج افزار است که فایل های شما را رمزگذاری می کند و برای رمزگشایی آنها از شما پول طلب می کند. GandCrab از طریق ایمیل های آلوده، پیوست های آلوده و تبلیغات مخرب منتشر می شود.
10. ویروس REvil: این ویروس یک باج افزار است که فایل های شما را رمزگذاری می کند و برای رمزگشایی آنها از شما پول طلب می کند. REvil از طریق ایمیل های آلوده، پیوست های آلوده و تبلیغات مخرب منتشر می شود.
آنتی ویروس های تحت شبکه و خانگی چه تفاوت هایی با یکدیگر دارند؟
آنتی ویروس‌های تحت شبکه و خانگی هر دو برای محافظت از دستگاه‌ها در برابر بدافزارها طراحی شده‌اند، اما تفاوت‌های کلیدی بین آنها وجود دارد:
نحوه نصب و مدیریت
- آنتی ویروس‌های تحت شبکه: به صورت متمرکز بر روی سرور نصب می‌شوند و توسط مدیر شبکه مدیریت می‌شوند.
- آنتی ویروس‌های خانگی: بر روی هر دستگاه به صورت جداگانه نصب و مدیریت می‌شوند.
نوع محافظت
- آنتی ویروس‌های تحت شبکه: کل شبکه را در برابر بدافزارها محافظت می‌کنند،
- آنتی ویروس‌های خانگی: فقط دستگاهی که بر روی آن نصب شده‌اند را محافظت می‌کنند.
قابلیت‌ها
- آنتی ویروس‌های تحت شبکه: معمولاً دارای قابلیت‌های پیشرفته‌تری مانند فایروال، کنترل والدین، VPN و مدیریت وصله هستند.
- آنتی ویروس‌های خانگی: معمولاً دارای قابلیت‌های ساده‌تری مانند اسکن آنتی ویروس، حفاظت در زمان واقعی و قرنطینه هستند.
قیمت
- آنتی ویروس‌های تحت شبکه: معمولاً گران‌تر از آنتی ویروس‌های خانگی هستند.
- آنتی ویروس‌های خانگی: معمولاً ارزان‌تر از آنتی ویروس‌های تحت شبکه هستند.
مناسب برای
- آنتی ویروس‌های تحت شبکه: سازمان‌ها و مشاغلی که نیاز به محافظت از چندین دستگاه دارند.
- آنتی ویروس‌های خانگی: افراد و خانواده‌هایی که نیاز به محافظت از دستگاه‌های شخصی خود دارند.
نقش آنتی ویروس در مقابله با حملات APT
حملات APT یا “Advanced Persistent Threat” نوعی از حملات سایبری پیچیده و هدفمند هستند که توسط گروه‌های ماهر و با انگیزه بالا انجام می‌شوند. این حملات به طور خاص برای نفوذ به سیستم‌های امنیتی سازمان‌ها و سرقت اطلاعات حساس طراحی شده‌اند.
آنتی ویروس‌ها می‌توانند نقش مهمی در مقابله با حملات APT داشته باشند، اما به تنهایی کافی نیستند.
مزایای استفاده از آنتی ویروس در برابر حملات APT:
- شناسایی بدافزارها: آنتی ویروس‌ها می‌توانند بدافزارهای شناخته شده را شناسایی و مسدود کنند.
- جلوگیری از حملات: آنتی ویروس‌ها می‌توانند از ورود بدافزارها به سیستم و آلوده شدن آن جلوگیری کنند.
- محافظت در برابر حملات فیشینگ: آنتی ویروس‌ها می‌توانند وب‌سایت‌های فیشینگ را شناسایی و مسدود کنند.
محدودیت‌های استفاده از آنتی ویروس در برابر حملات APT:
- عدم شناسایی بدافزارهای جدید: آنتی ویروس‌ها فقط می‌توانند بدافزارهایی را شناسایی کنند که قبلاً شناخته شده باشند.
- دور زدن آنتی ویروس: مهاجمان می‌توانند از روش‌های مختلفی برای دور زدن آنتی ویروس‌ها استفاده کنند.
- عدم شناسایی حملات بدون بدافزار: آنتی ویروس‌ها نمی‌توانند حملاتی را که از بدافزار استفاده نمی‌کنند، شناسایی کنند.
راهکارهای مقابله با حملات APT
برای مقابله با حملات APT، علاوه بر استفاده از antivirus باید از راهکارهای امنیتی دیگری نیز استفاده کرد، مانند:
- آموزش آگاهی امنیتی: آموزش کارکنان در مورد خطرات حملات APT و نحوه مقابله با آنها
- ایجاد دیواره آتش: برای محدود کردن دسترسی به شبکه
- استفاده از سیستم‌های تشخیص نفوذ: برای شناسایی فعالیت‌های مشکوک
- استفاده از رمزنگاری: برای محافظت از اطلاعات حساس
- پشتیبان‌گیری منظم: برای بازیابی اطلاعات در صورت آلوده شدن سیستم‌ها
با استفاده از ترکیبی از راهکارهای امنیتی، می‌توان احتمال موفقیت حملات APT را به طور قابل‌توجهی کاهش داد.
تاثیر هوش مصنوعی در آنتی ویروس ها
هوش مصنوعی (AI) به طور فزاینده‌ای در آنتی ویروس ها برای ارتقا و بهبود عملکرد آنها در برابر تهدیدات سایبری دائما در حال تکامل، استفاده می‌شود.
مزایای استفاده از هوش مصنوعی در آنتی ویروس ها
- شناسایی سریعتر و دقیقتر بدافزارها: هوش مصنوعی می‌تواند الگوهای رفتاری بدافزارها را شناسایی کند و آنها را حتی قبل از اینکه شناخته شده و به پایگاه داده آنتی ویروس اضافه شوند، شناسایی و مسدود کند.
- پاسخگویی به تهدیدات جدید: هوش مصنوعی می‌تواند به طور خودکار به تهدیدات جدید و ناشناخته پاسخ دهد و از بروز آسیب به سیستم‌ها جلوگیری کند.
- کاهش خطای انسانی: هوش مصنوعی می‌تواند خطای انسانی در شناسایی و مقابله با تهدیدات سایبری را به طور قابل توجهی کاهش دهد.
- بهبود عملکرد: هوش مصنوعی می‌تواند به طور کلی عملکرد آنتی ویروس را با بهینه سازی اسکن ها و کاهش مصرف منابع سیستم، ارتقا دهد.
روش‌های استفاده از هوش مصنوعی در آنتی ویروس ها
- یادگیری ماشین: الگوریتم‌های یادگیری ماشین می‌توانند با تجزیه و تحلیل داده‌های گذشته، بدافزارها و تهدیدات سایبری جدید را پیش‌بینی و شناسایی کنند.
- شبکه‌های عصبی: شبکه‌های عصبی می‌توانند الگوهای پیچیده را در داده‌ها شناسایی و تهدیدات سایبری ناشناخته را کشف کنند.
- هوش مصنوعی رفتاری: هوش مصنوعی رفتاری می‌تواند رفتار کاربران را تجزیه و تحلیل و فعالیت‌های مشکوک را شناسایی کند.
برخی از آنتی ویروس های نسل جدید که از هوش مصنوعی استفاده می‌کنند:
- AptGuard
- Microsoft Defender Advanced Threat Protection (ATP)
- CrowdStrike Falcon
- CylancePROTECT
- Palo Alto Networks Cortex XDR